Wielki Tydzień, wielkie sprawy

Wczoraj otrzymałem zaproszenie na sesję Rady Miejskiej, która odbędzie się za tydzień w Wielki Czwartek. Komisje stałe RM zbiorą się, w iście sprinterskim tempie, od poniedziałku do środy. Wielki Tydzień jest dla katolików czasem szczególnym, okresem przygotowania do najważniejszego święta w całym roku liturgicznym. Dlaczego więc Burmistrz zwołał pierwszy raz w historii kazimierskiego samorządu sesję w tym czasie? Oczywiście formalnie sesję zwołał przewodniczący RM Henryk Kozak ale nawet najbardziej oporny na wiedzę umysł wie, że Pan Kozak jest jedynie figurantem, wykonującym polecenia Burmistrza. Przypomnę, że przez dwa miesiące (od stycznia do marca) nie odbyło się żadne merytoryczne spotkanie radnych. Niebyło ani posiedzeń Komisji ani sesji Rady Miejskiej. A przecież jest dziesiątki tematów o jakich należy dyskutować. Niestety przez dwa miesiące nie było ku temu okazji (nie licząc spotkań w IUNG oraz z Budplanem).

Zdaniem Burmistrza najlepszym czasem na dyskusje jest Wielki Tydzień. Skąd taki pośpiech? Być może najistotniejszą przyczyną zwołania sesji „wielkoczwartkowej” jest kwestia wydzierżawienia działki w Bochotnicy pod budowę elektrowni wodnej. Jestem za. Już w latach 80-tych Zgoda zamierzała wybudować elektrownię wodną w okolicy młyna w Bochotnicy. Na jednym z pierwszych posiedzeń Komisji planowania obecnej kadencji złożyłem wniosek, by dla działek należących do gminy, w tym działek w Bochotnicy, wprowadzić korzystne zapisy do planu zagospodarowania przestrzennego, co ułatwiłoby znalezienie inwestora (tym samym korzystnie wydzierżawić bądź sprzedać nieruchomości). Wniosek upadł ponieważ wszyscy burmistrzowi Radni byli przeciwni. Z punktu widzenia inwestorów zapisy miejscowego planu mają podstawowe znaczenie. Burmistrz wtedy grzmiał w swoim stylu: „proszę Państwa dlaczego Kowalskiemu zależy na tym, aby tam się coś działo, jaki on ma w tym interes…”. Zatem co za odmiana. Pozostaje tylko zapytać, co ją spowodowało, a przede wszystkim skąd taki pośpiech?

Dla osób prowadzących dzielność gospodarczą jest oczywiste, że przedsięwzięcia inwestycyjne potrzebują szybkich decyzji. I tak właśnie powinniśmy pracować. Przypomnijmy jednak co się działo, gdy w kamieniołomie miało powstać Centrum Sztuki Audiowizualnej. Sprawa była międlona przez rok (odkładana z Komisji na Komisję), by ostatecznie wszystko uwalić. Burmistrz walił ręką w stół i grzmiał: „jak to, chcecie wydzierżawić taki majątek? Tu trzeba się zastanowić. Nie można postępować pochopnie. Ja odpowiadam za majątek”. Takim sposobem jedna z najważniejszych inwestycji w dziejach miasta padła jak domek z kart. Najważniejszą kwestą dla radnych była odpowiedź na pytanie: skąd filmowcy na inwestycje wezmą pieniądze (sic!). Radna Ewa Wolna oburzona pytała: „czy w końcu to będzie kino czy CSA”. Gdy na Okalu chciano wybudować ośrodek hipoterapii, też Radni pogonili inwestora. Gdy puławscy przedsiębiorcy na Cholewiance chcieli wybudować tanie mieszkania oraz dom spokojnej starości, burmistrzowi Radni znów są przeciw (Radny Mirosław Opoka gdy podnosił rękę przeciw mówił: „sam nie wiem co o tym sądzić, ale jestem takiego zdania jak burmistrz”). Gdy Ci sami inwestorzy chcieli wybudować na swojej działce elektrownię fotowoltaiczną. W tym przypadku Radni jednogłośnie opowiedzieli się za inwestycją. Niestety burmistrz powiedział: NIE! Tym samym setki tysięcy z podatku przejmie gmina Puławy.

Teraz niczym królik z kapelusza pojawia się projekt elektrowni wodnej. W poniedziałek, wtorek, środę czytanie projektu uchwały na Komisjach, a w czwartek głosowanie. Jak zachowają się Radni? Czy będą wątpliwości? Czy Radni będą zastanawiali się skąd będą na to pieniądze? Czy względy przyrodnicze, korytarze ekologiczne etc. będą miały znaczenie? Czy może Burmistrz przyprowadzi ekologa, który będzie udowadniał, że ta inwestycja niesie wielkie niebezpieczeństwo dla przyrody? Oczywiście, że nie. Ta inwestycja jest Burmistrzowi potrzebna, aby zatuszować choćby w części dotychczasowe błędne decyzje.

J.K.